System obudów KSW pozwala na wykonanie stacji transformatorowej z wewnętrznym korytarzem obsługi (KSW), jak i z obsługą z zewnątrz (KSWz).

Kompletna obudowa składa się z trzech elementów:

Bryła główna

Bryłę główną obudowy stacji transformatorowej stanowi monolitycznie powiązany ze sobą układ czterech ścian i podłogi. Podłoga stanowi oddzielenie pomieszczenia transformatora i rozdzielnic od wewnętrznej przestrzeni piwnicy kablowej. Oddzielenie pomieszczenia transformatora od pomieszczenia rozdzielnic stanowi przegroda siatkowa, alternatywnie przegroda z płyty żelbetowej mocowanej do ścian zewnętrznych i podłogi. W bryle głównej wykonuje się otwory w ścianach na drzwi i kraty, natomiast w podłodze dla przeprowadzenia kabli do aparatury stacyjnej z piwnicy kablowej.

Piwnica kablowa

Piwnica kablowa wykonana jest w postaci jednolitego prefabrykatu o wymiarach dostosowanych do strefy przemarzania gruntu i pełniącego jednocześnie rolę fundamentu stacji. Piwnica kablowa wykonana jest z  betonu samozagęszczanego SCC klasy C30/37. Piwnica kablowa posiada przegrodę o  wysokości 300 mm wykonaną w celu wydzielenia części piwnicy jako „wanny”, mogącej pomieścić całą (z pewnym zapasem) zawartość oleju z transformatora. Na życzenie Zamawiającego dopuszcza się wykonanie przegrody na pełną wysokość piwnicy oraz w ilości wskazanej przez Zamawiającego. Powierzchnia misy olejowej jest pokryta podwójną warstwą farby olejoochronnej. W ścianach piwnicy na etapie produkcji montowane są przepusty kablowe. Zewnętrzne powierzchnie piwnicy kablowej pokryte są powierzchniowo odpowiednimi środkami zapewniającymi wodoszczelność i olejoszczelność w obu kierunkach.

Dach

Dach obudowy wykonany jest w postaci płyty żelbetowej w kształcie prostokątnym i o zmiennej grubości w celu ukształtowania 2,2% spadku w kierunku dłuższego boku. Minimalna grubość płyty dachowej przy jej krawędzi wynosi 90 mm, a maksymalna w środku rozpiętości 130 mm. Płyta dachowa wykonana jest z betonu samozagęszczanego SCC klasy C30/37. Elementy skomplikowane takie jak krawędź czy okap są dodatkowo dozbrajane. Dach osadzony jest bezpośrednio na ścianach. Podkład z elastomeru stwarza pomiędzy ścianami stacji a dachem szczelinę, która służy do wentylacji grawitacyjnej pomieszczenia stacji. Dach ułożony jest swobodnie, dzięki czemu w momencie wystąpienia zwarcia łukowego ma możliwość uniesienia się do góry, dając ujście ciśnieniu oraz gazom i cząsteczkom połukowym, a następnie opadnięcia swobodnie na swoje dawne miejsce. 

Powierzchnia zewnętrzna dachu jest malowana farbą odporną na promieniowanie słoneczne i wody opadowe. Alternatywnie wierzchnia warstwa dachu może zostać pokryta papą termozgrzewalną.